Jounc-pelu(-di-Sudèto)
Luzula sudetica
Juncaceae
Nom en français : Luzule des monts Sudètes.
Descripcioun :Aquéu jounc-pelu trachis dins li pelouso fresco, li coumbo à nèu de mountagno e souto li mèle. Fai de mato gaire garnido d'ounte parton li cambo pelouso. Se recounèis à soun enflourejado coumpausado de un à quatre (sèt) gloumerule sara en tèsto negrasso. Èi souvènt un pau rouginas.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Luzula
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Negro
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 0,6 à 0,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pelouso fresco
- Melounié
- Coumbo à nèu
- Riéusset
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuropenco
Ref. sc. : Luzula sudetica (Willd.) Schult., 1814
Sassifrago(-regado)
Saxifraga exarata
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage sillonnée.
Descripcioun :Aquelo sassifrago fai de gràndi mato sus li roucas de mountagno. Li flour an de petalo blanco. Li fueio, impourtanto pèr la determinacioun, soun di tres partido emé de costo que se vèson bèn sus li tres partido, au contro de Saxifraga moschata, que ié sèmble proun. Coumpara emé la sassifrago-muscado que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,6 à 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 3200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Baus
- Roucas
- Tepiero roucaiouso
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Saxifraga exarata Vill., 1779